கடந்த சில நாட்களாக தமிழ்நாட்டில் பரவலாக பேசப்படும் பெயர்
துக்ளக் ஆகும். அந்த சர்ச்சையை விடுங்கள் யார் அந்த துக்ளக் என்று யோசித்து
பார்த்தீர்களா?. டெல்லியை ஆண்ட சுல்தான்களில் மிகவும் சுவாரஸ்யமான ஒரு அரசர்
என்றால் அது முகமது பின் துக்ளக்தான். இவரின் கொள்கைகள் மற்றும்
சீர்த்திருத்தங்கள் இவரை இந்திய வரலாற்றிலேயே புத்திசாலியான முட்டாள் மன்னராக
மாற்றியது.
கி.பி 1324 முதல் 1351 வரை இந்திய
துணைக் கண்டத்தின் வடக்குப் பகுதிகள் மற்றும் டெக்கான் ஆகியவற்றை துக்ளக் ஆண்டார்.
இவர் தன்னுடைய தந்தை கியாசுதீன் துக்ளக்கிற்குப் பிறகு ஆட்சிக்கு வந்து சர்ச்சைகள்
நிறைந்த மன்னராக இருந்தார். டெல்லியை ஆண்ட சுல்தான்களிலேயே அதிகளவு இலக்கிய, மத
மற்றும் தத்துவக் கல்வியை பெற்ற ஒரே மன்னர் இவர்தான். இவரை ஏன் புத்திசாலியான
முட்டாள் மன்னர் என்று அழைக்கிறார்கள் என்று இந்த பதிவில் பார்க்கலாம்.
கல்வியறிவு
முகமது பின் துக்ளக் பகுத்தறிவு,
தத்துவம், வானியல், கணிதம், கையெழுத்து மற்றும் இயற்பியல் அறிவியல் ஆகியவற்றில்
அறிவார்ந்தவராக இருந்தார். துருக்கி, சமஸ்கிருதம், பாரசீக மற்றும் அரபு போன்ற
பல்வேறு மொழிகளில் அவருக்கு நல்ல அறிவு இருந்தது. பிரபல பயணி இப்னு பட்டுடா அவரது
ஆட்சிக் காலத்தில் இந்தியாவுக்கு விஜயம் செய்தார். அவர் சமத்துவத்தை நம்பிய
தாராளவாத மன்னராக விளங்கினார். இந்துக்களுக்கும், சமணர்களுக்கும் அவர்களின் மதத்தை
பின்பற்ற சுதந்திரம் அளித்தார்.
துக்ளக்கின் வீரம்
மன்னரின் மகனாக பிறந்தாலும் முகமது
பின் துக்ளக் தனது வாழ்க்கையை போர்வீரனாகவே தொடங்கினார். சிறுவயது முதலே அவருக்கு
அனைத்து விதமான போர் பயிற்சிகளும் வழங்கப்பட்டது. கல்வியிலும், வீரத்திலும்
சிறந்து விளங்கிய முகமது பின் துக்ளக் அரியணை ஏறியவுடன் தனது இராஜ்ஜியத்தை
விரிவுபடுத்த எண்ணினார்.
மங்கோலியர்கள்
முகமது பின் துக்ளக்கின் ஆட்சி இந்திய
எல்லைகளில் மங்கோலியர்கள் மீண்டும் நுழைய வழிவகுத்தது. டிரான்சோக்சியானாவின்
சகாதாய் ஆட்சியாளர் அலாவுதீன் தர்மாஷிரின் தனது ஆட்சியின் தொடக்கத்தில் சிந்து
மீது படையெடுத்தார். விரைவில் சுல்தான் ராஜ்யத்தைப் பாதுகாக்க உடனடி ஏற்பாடுகளைச்
செய்தார். மங்கோலியர்கள் தோற்கடிக்கப்பட்டு விரட்டப்பட்டனர். மேலும் சுல்தான்
சுல்தான் லாகூர் வரை நகர்ந்து,
எல்லைப் பகுதியை மங்கோலியர்களின் கைகளிலிருந்து விடுவிப்பதற்காக அரச படைகளை
அனுப்பினார்.
அதிக வரி
இவ்வளவு சிறப்புகளை கொண்ட முகமது பின்
துக்ளக் இந்தியாவின் முட்டாள் அரசர் என்று அழைக்கப்பட காரணம் அவர் மேற்கொண்ட
நிர்வாக சீர்திருத்தங்கள்தான். முகமது பின் துக்ளக் தனது இராஜ்ஜியத்தை
விரிவுபடுத்த பேராசைக் கொண்டிருந்தார், அதற்காக மிகப்பெரிய படையை வைத்திருந்தார்.
மிகப்பெரிய இராணுவத்தை பராமரிப்பதற்காக, அவர் தனது குடிமக்களுக்கு அதிக வரி
செலுத்தும்படி உத்தரவிட்டார். அதிகப்படியான வரிவிதிப்பின் சுமை, விவசாயிகள் வரி
செலுத்த முடியாததால் தங்கள் தொழிலை வேறு சில வேலைகளுக்கு மாற்றினர், இதனால் உணவு
பற்றாக்குறை மற்றும் பஞ்சம் ஏற்பட்டது.
டோக்கன் நாணயம்
இவர் டோக்கன் நாணயங்களை அறிமுகம்
செய்தார். 14 ஆம் நூற்றாண்டில், உலகம் முழுவதும் வெள்ளி பற்றாக்குறை இருந்தது.
பொருளாதார குழப்பத்தை ஏற்படுத்தும் வெள்ளி நாணயங்களின் மதிப்புக்கு இணையாக அவர்
செப்பு நாணயத்தை அறிமுகப்படுத்தினார். பின்னர் அவர் செப்பு நாணயத்தை வாபஸ்
பெற்றார் மற்றும் அரச கருவூலத்தில் இருந்து தங்கம் மற்றும் வெள்ளி நாணயங்களுடன்
செப்பு நாணயங்களை பரிமாற்றிக் கொள்ளுமாறு மக்களுக்கு உத்தரவு பிறப்பித்தார்.
நிலவரி
இரண்டு சீர்திருத்தங்கள் தோல்வி
அடைந்ததால் ஏற்பட்ட நிதி சிக்கலை சமாளிக்க இவர் கங்கை மற்றும் யமுனை நதிக்கரையில்
இருந்த வண்டல் நிலங்களுக்கு கூடுதல் வரி விதித்தார். அதிக வரிச்சுமை காரணமாக,
மக்கள் தங்கள் விவசாயத் தொழிலைக் கைவிட்டு, கொள்ளை மற்றும் திருட்டுகளில்
ஈடுபட்டனர். இருப்பினும், பெரும் பணத்தை இழக்கும் சூழ்நிலையை சமாளிக்க அவர்
கடுமையான நடவடிக்கைகளை எடுத்தார். இதற்கிடையில் அவரது ஆட்சி பல பஞ்சங்களையும்
எதிர்கொண்டது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
தவறை உணர்தல்
முகமது பின் துக்ளக் பிரச்சினையை உணர்ந்தபோது
அது மிகவும் தாமதமாகி இருந்தது. அவர் அவர்களை தங்கள் வீடுகளை மீட்டெடுப்பதற்கான
அனைத்து முயற்சிகளையும் மேற்கொண்டார் மற்றும் அவர்களின் பொருளாதார தரத்தை
புதுப்பிக்க அனைத்து வகையான விவசாய உதவிகளையும் கடன்களையும் வழங்கினார். இதையும்
மீறி அவர் தனது குடிமக்களால் தவறாக புரிந்து கொள்ளப்பட்டார். தோவாபில் அவரது
வரிவிதிப்புக் கொள்கையின் நோக்கம் இராணுவ வளங்களை அதிகரிப்பதாகும். இது
அடையப்படவில்லை, மாறாக அவர் ஒரு பைத்தியக்காரர் என்று மக்களால் தவறாக
கருதப்பட்டார்.
ஈராக் பயணம்
சுல்தானுக்கு பரவலான வெற்றியின் கனவு
இருந்தது. அவர் குராசனையும், ஈராக்கையும் வென்றெடுக்கத் தேர்ந்தெடுத்தார் மற்றும்
இந்த காரணத்திற்காக ஒரு பிரம்மாண்டமான படையை அனுப்பி வைத்தார். ஆனால் இவரின்
திட்டம் பெரும் தோல்வியில் முடிந்தது.
குராச்சி பயணம்
சீன தாக்குதல்களை எதிர்கொள்ள இந்த
திட்டம் முன்னெடுக்கப்பட்டது. இதேபோல், குமாவோன்-கர்வால் மாவட்டத்தில் உள்ள சில
தலைசிறந்த பழங்குடியினருக்கு எதிராக டெல்லி சுல்தானகத்தின் கீழ் கொண்டுவருவதை
நோக்கமாகக் கொண்டு இத்திட்டம் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டது என்ற கருத்தையும் இது
தருகிறது. பிரதான தாக்குதல் இன்னும் ஒரு வெற்றியாகும், மழைக்காலம் தொடங்கியபோது,
அத்துமீறல்கள் மோசமாக நடந்தன. இந்த திட்டங்கள் நாட்டின் பல பகுதிகளில்
கிளர்ச்சிக்கு வழிவகுத்தன.
தலைநகர் மாற்றம்
முழு இந்திய துணைக் கண்டத்தையும்
ஆட்சி செய்வதற்காக, அவர் தனது தலைநகரை டெல்லியில் இருந்து தௌலததாபாத்திற்கு
மாற்றினார். டெல்லியின் ஒட்டுமொத்த மக்களுக்கும், அறிஞர்கள், கவிஞர்கள்,
இசைக்கலைஞர் உள்ளிட்ட அரச குடும்பத்தினரையும் புது தலைநகருக்கு குடியேறும்படி
உத்தரவிட்டார். இந்த இடமாற்றத்தின் போது பலரும் இறந்தனர், மக்கள் தௌலததாபாத்தை
அடைந்த போது அவர் தனது மனதை மாற்றிக்கொண்டு மீண்டும் தனது தலைநகரை டெல்லிக்கு
மாற்றினார். மங்கோலிய படையெடுப்பிலிருந்து ஒரு பாதுகாப்பு நடவடிக்கையாக தலைநகரை
மாற்ற அவர் விரும்பினார் என்று நம்பப்படுகிறது. ஆனால் தலைநகரை மாற்றும் திட்டம்
முற்றிலும் தோல்வியடைந்தது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக