இந்த பூமி மனிதர்கள் அமைதியாகவும், மகிழ்ச்சியாகவும் வாழ
வேண்டுமென்று உருவாக்கப்பட்டது. ஆனால் மனிதர்கள் இயற்கையின் இந்த கோட்பாட்டை
எப்போது மீறி மற்ற நாடுகளின் மீது போர் தொடுக்க தொடங்கினார்களோ அப்போதே பூமி
மனிதர்கள் வாழ தகுதியற்ற இடமாக மாறத் தொடங்கிவிட்டது. மனிதர்களின் அழிவிற்கு
காரணமாக இருப்பது பேராசையும், அதிகார வெறியும்தான்.
ஆரம்பத்தில் சிறு சிறு இராஜ்ஜியங்கள்
தங்களுக்குள் போரிட்டுக் கொண்டது, பிறகு நாடுகள் தங்களின் வலிமையை நிரூபிக்க
போரில் ஈடுபட்டது, பிறகு நாடுகள் தங்கள் தோழமை நாடுகளுடன் இணைந்து எதிரி நாடுகளை
தாக்கத் தொடங்கியது. இவ்வாறு உருவானதுதான் உலகப் போர். நாம் இரண்டாம் உலக்போரைப்
பற்றி நிறைய கேள்விப்பட்டிருப்போம், ஆனால் முதல் உலகப்போரைப் பற்றி நமக்கு
தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. எந்தவொரு பேரழிவிற்கும் ஒரு சிறுபுள்ளிதான் தொடக்கமாக
இருக்கும். அப்படி முதல் உலகப்போருக்கும் தொடக்கப்புள்ளியாக இருந்தது ஒருவரின்
மரணம்தான், இது மட்டுமின்றி வேறு சில காரணங்களும் முதல் உலகப்போரை மூளச்செய்தது.
இந்த பதிவில் முதல் உலகப்போர் தொடங்க காரணமாக இருந்தது என்னென்னெ என்று பார்க்கலாம்.
முதல் உலகப்போர்
ஜூன் 1914 இல், கவ்ரிலோ பிரின்சிப்
என்ற செர்பிய தேசியவாதி சிறிய பால்கன் நகரமான சரேஜெவோவில் பேராயர் ஃபிரான்ஸ்
பெர்டினாண்டை படுகொலை செய்தார். முந்தைய ஆண்டுகளில் ஐரோப்பா ஏற்கனவே பல உயர்மட்ட
படுகொலைகளை கண்டது, ஆனால் இவை எதுவும் இது போன்ற ஒரு பெரிய நெருக்கடிக்கு
வழிவகுக்கவில்லை. ஐரோப்பா முழுவதும் அதிர்வலைகளை ஏற்படுத்திய இந்த சம்பவம்
மிகப்பெரும் ஆயுத யுத்தத்திற்கு வழிவகுத்தது. நான்கு ஆண்டுகளில் கிட்டத்தட்ட 17
மில்லியன் மக்கள் இந்த போரால் கொல்லப்பட்டனர். இவ்வளவு பெரிய அழிவிற்கு அந்த ஒரு
மரணத்தை மட்டும் காரணமாக கூற முடியாது, ஏனெனில் இந்த சம்பவத்திற்கு முன்னும்
பின்னும் நடந்த அரசியல் நிகழ்வுகளுக்கும் இதில் பங்குள்ளது.
ரஷ்யாவின் வளர்ச்சி
முதல் உலகிப்போரின் காலக்கட்டமான
1914-க்கு முந்தைய ஆண்டுகளில் ரஷ்ய தொழில்துறை பெரிய அமைதியின்மையை எதிர்கொண்டு
இருந்தாலும் 1914-ல் அது உலகின் மிகப்பெரிய இராணுவத்தை கட்டமைத்தது. நிறுவப்பட்ட
இரண்டு ஆண்டுகளில் ரஷ்ய படை 360 விமானங்களையும், 16 விமானக் கப்பல்களையும் கொண்டு
உலகின் மிகப்பெரிய விமானப்படையாக மாறியது. இராணுவத்தில் மிக அதிக வீரர்கள்
இருந்தனர், அவர்களிடம் இருந்த துப்பாகிகளைக் காட்டிலும் வீரர்களின் எண்ணிக்கை
அதிகமாக இருந்தது. ரஷ்யாவின் வலிமை ஜெர்மனி, ஆஸ்திரியா-ஹங்கேரி நாடுகளை
பயமுறுத்தியது. இது ஐரோப்பிய தலைவர்களின் போர் வெறிக்கு எரிபொருளாக மாறியது,
வரலாற்றின் மிகப்பெரிய ஆயுத யுத்தத்திற்கு தயார்படுத்தியது.
ஜெர்மனியின் குழப்பம்
சுற்றியுள்ள நாடுகளின்
படையெடுப்பிற்கு ஜெர்மனி இறுதியில் பொறுப்பேற்றிருந்தாலும், இந்த நடவடிக்கை
பெரும்பாலும் பிரிட்டனும் அதன் நட்பு நாடுகளும் அங்கு வரும் என்ற ஜெர்மனி அரசின்
குழப்பம் காரணமாக தூண்டப்பட்டது. ஜெர்மனிகடற்படை சக்தியின் எழுச்சி பிரிட்டிஷ்
கடற்படைக் இன்னும் மறுக்கமுடியாத வலிமையை மறைக்க அச்சுறுத்தும் அதே நேரத்தில்,
பிரிட்டன் அதன் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்த மிகத் தெளிவான நடவடிக்கையை எடுத்தது.
பிரான்ஸ், ரஷ்யா மற்றும் பிரிட்டன் இடையே டிரிபிள் என்டெண்டே கையெழுத்திட்டது
பிரிட்டிஷ் கூட்டணியை நோக்கி அதிகார சமநிலையை ஏற்படுத்தியது. ஆனால் இது ஜெர்மனியை
ஐரோப்பாவில் சுற்றி வளைக்க ஒரு சதித்திட்டம் குறித்து இன்னும் எச்சரிக்கையாக
இருந்தது. இதன் விளைவாக, பிரிட்டிஷ் கூட்டணியில் உடனடி தாக்குதலின் ஜெர்மனியின்
குழப்பம் அதன் ஆக்கிரமிப்பு அதிகரிப்பிற்கு வழிவகுத்தது.
ஐரோப்பாவின் ஆயுதப் போட்டி
ஏறக்குறைய அனைத்து ஐரோப்பியர்களும்
எப்போது வேண்டுமென்றாலும் போர் வெடிக்கும் என்று பயந்து வாழ்ந்து கொண்டிருந்த ஒரு
நேரத்தில், பல ஐரோப்பிய நாடுகள் மிக மோசமான சூழ்நிலைக்கு எதிராக தங்களை
பலப்படுத்திக் கொள்ள ஒரு பெரிய ஆயுதப் போட்டியில் ஈடுபட்டன. பிரிட்டனுக்கும்
ஜெர்மனிக்கும் இடையிலான கடற்படைப் போட்டிதான் இரு நாடுகளுக்கும் அவர்களின்
கூட்டணிகளுக்கும் இடையே நிறைய உராய்வுகளை ஏற்படுத்தியது. 1914 வாக்கில்,
பிரிட்டனில் ஏற்கனவே 29 பயங்கரமான போர்க்கப்பல்கள் இருந்தன, ஜெர்மனி 19 பயங்கரமான
போர்க்கப்பல்களுடன் பின்தங்கியிருந்தாலும், அது புதியவற்றைக் கட்டியெழுப்பும்
வேகம் 1920 க்குள் பிரிட்டிஷாரை மூழ்கடிக்கும் என்பதற்கான அறிகுறியாக இருந்தது.
1910 மற்றும் 1913 க்கு இடையில் மூன்று ஆண்டுகளில் ஒரு குறுகிய காலத்தில், ஐரோப்பா
முன்னோடியில்லாத வகையில் இராணுவ செலவினங்களை ஆண்டுக்கு 1.67 பில்லியன்
டாலரிலிருந்து 2.15 பில்லியன் டாலர்களாக உயர்த்தியது.
ஒட்டோமான் பேரரசின் வீழ்ச்சி
ஒட்டோமான் பேரரசு அந்த காலத்தில்
கணக்கிடப்பட வேண்டிய சக்தியாக இருந்தது. இடைக்காலம் மற்றும் நவீன சகாப்தத்தின்
ஆரம்ப நாட்களில், இது உலகின் மிகப்பெரிய ஏகாதிபத்திய சக்தி என்று அறியப்பட்டது,
அதன் ஆட்சி மத்திய கிழக்கு மற்றும் வடக்கு ஆபிரிக்கா மற்றும் கிழக்கு ஐரோப்பாவின்
பெரும்பகுதி முழுவதும் பரவியிருந்தது. ஆயினும், 1800 களின் முடிவில், ஒட்டோமான்
பேரரசு உள் மோதல்கள் மற்றும் உறுதியற்ற தன்மைகளால் முற்றிலுமாக அகற்றப்பட்டது.
இந்த நிலைமை முதல் பால்கன் போர் வெடிப்பதற்கு வழிவகுத்தது, இது செர்பியாவை
(பின்னர் பால்கன் லீக்கின் ஒரு பகுதியாக) அல்பேனியாவை இணைத்தது. செர்பியர்கள் கடலை
அணுகுவதற்கான வாய்ப்புடன், ஆஸ்திரியா-ஹங்கேரி செர்பியாவுடன் தவிர்க்க முடியாத
மோதலுக்கு தயாராக்கப்பட்டன. இதற்கிடையில், ரஷ்யர்கள் ஆர்மீனியா மற்றும்
பிரிட்டனைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். ஈராக்கையும் சிரியாவையும் கைப்பற்ற
பிரான்ஸ் தயாராக இருந்தது. ஜெர்மனி ஏற்கனவே தனது காலணி பிரதேசத்தையும்
விரிவுபடுத்துவதற்கான போட்டியில் ஒதுங்கியிருப்பதாக உணர்ந்திருந்தது.
ஏகாதிபத்தியம்
முதலாம் உலகப் போருக்கு முன்னர்,
முக்கிய ஐரோப்பிய சக்திகளுக்கு உலகம் முழுவதும் காலணி தேசங்கள் இருந்தன.
தெற்காசியாவின் முக்கிய பகுதிகள் மீது ஆங்கிலேயர்கள் கட்டுப்பாட்டைக்
கொண்டிருந்தனர், பிரெஞ்சுக்காரர்கள் ஆப்பிரிக்காவின் பெரும்பகுதியை குடியேற்றிக்
கொண்டிருந்தனர், ஸ்பானியர்கள் தென் அமெரிக்காவின் சில பகுதிகளை தங்கள் ஆட்சியில்
கொண்டிருந்தனர். ஐரோப்பியர்கள் குறைந்த வளர்ந்த நாடுகளின் மீது தங்கள் மேன்மையைப்
பயன்படுத்தி அவர்களை தங்கள் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டுவந்தனர். பிரிட்டன்,
பிரான்ஸ், ஸ்பெயின் மற்றும் ரஷ்யா போன்ற நாடுகள் தங்கள் காலணி தேசங்களை
விரிவுபடுத்துவதில் ஜெர்மனியை விட ஒரு பெரிய தொடக்கத்தை கொண்டிருந்தன. புதிய காலணி
தேசங்கள் வழங்கக்கூடிய வளங்களும் மூலப்பொருட்களும் லாபகரமானவை. அந்த
காரணத்திற்காக, இந்த பெரிய சக்திகள் அனைத்தும் ஐரோப்பாவில் அமைதியின்மையைப்
பயன்படுத்த முயன்றன, இது அவர்களுக்குள் மேலும் மோதலுக்கு வழிவகுத்தது.
பால்கன் போர்
ஒட்டோமான் பேரரசில் ஸ்திரமின்மையின்
விளைவாக பால்கன் போர்கள் இருந்தன, செர்பியா, கிரீஸ், மாண்டினீக்ரோ மற்றும்
பல்கேரியா ஆகியவை மறைந்துபோன சாம்ராஜ்யத்திற்கு எதிராக பால்கன் கூட்டணியை
உருவாக்கின. 1913 இல் நடந்த முதல் பால்கன் போரினால், அவர்கள் கிட்டத்தட்ட எல்லா
எதிர்ப்பையும் அழித்து, பால்கன்களை தங்களுக்குள் பிரித்துக் கொண்டனர். பால்கன்
லீக்கின் இந்த வெற்றியானது முக்கிய ஐரோப்பிய வல்லரசுகளை அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியது,
ஆனால் ஆஸ்திரியா-ஹங்கேரியை விட வேறு யாரும் அதிர்ச்சியடையவில்லை, யாருக்காக ஒரு
இறையாண்மை கொண்ட செர்பியாவின் யோசனை கேள்விக்குறியாக இருந்தது. செர்பியா இறுதியில்
தெற்கு ஸ்லாவிக் அரசின் மையமாக மாறும் வாய்ப்பு மிகப்பெரிய அச்சுறுத்தலாக
இருந்தது. இதற்கிடையில், பிரிட்டன், ரஷ்யா மற்றும் பிரான்ஸ் மத்திய கிழக்கு
மற்றும் ஆர்மீனியாவில் உள்ள பகுதிகளை இணைக்க போட்டியிட்டன. ஒவ்வொரு சந்தர்ப்பவாத
தேசமும் மூலையில் சுற்றி பதுங்கியிருந்த இத்தகைய நிலையற்ற சூழ்நிலை, விஷயங்களை
மோசமாக்கியது.
பரஸ்பர பாதுகாப்பு கூட்டணிகள்
நாடுகளுக்கிடையேயான உறவுகள் ஒரு
ஆபத்தான திருப்பத்தை எடுக்கத் தொடங்கியதும், ஐரோப்பா முழுவதும் உள்ள நாடுகள் போரை
எதிர்கொள்ளும்போது அவர்கள் நம்பக்கூடிய நாடுகளுடன் பரஸ்பர பாதுகாப்பு
ஒப்பந்தங்களில் கையெழுத்திடத் தொடங்கின. இவை பரஸ்பர பாதுகாப்பு உடன்படிக்கைகள்
என்பதால், ஒரு நட்பு நாடு எந்தவொரு யுத்தத்திலும் ஈடுபட்டால், மற்ற நாடுகளும்
தங்கள் நட்பைப் பாதுகாப்பதில் பங்கேற்க வேண்டும் என்பதாகும். பெரும் போருக்கு
முன்னர், ஜெர்மனி, ஆஸ்திரியா மற்றும் ஹங்கேரி போன்றே ரஷ்யாவும் செர்பியாவும்
ஏற்கனவே ஒரு கூட்டணியைக் கொண்டிருந்தன. எனவே செர்பியாவுக்கும்
ஆஸ்திரியா-ஹங்கேரிக்கும் இடையிலான மோதலில் ரஷ்யாவும் ஜெர்மனியும் ஈடுபட்டபோது
பெரிய ஆச்சரியமில்லை. ஆனால் மீண்டும், ரஷ்யா மற்றும் ஜெர்மனி ஆகிய இரண்டும் மற்ற
ஐரோப்பிய நாடுகளுடனும் மேலும் கூட்டணி வைத்திருந்தன, இது ஒரு போரில்
பங்கேற்பாளர்களின் பட்டியலை அதிகரித்தது, இது இறுதியில் ஒரு முழுமையான போராக
மாறியது.
சர்வதேச சட்டங்களின் பற்றாக்குறை
தற்போதைய காலக்கட்டத்தில் சர்வதேச
நாடுகள் அனைத்தும் ஒற்றுமையாக இருக்க பல சர்வதேச சட்டங்கள் உள்ளது. அதனை
கடைபிடிக்காவிட்டால் மோசமான விளைவுகள் ஏற்பட வாய்ப்புள்ளது. முதல் உலகப்போர் உலகம்
முழுவதும் குழப்பத்தை ஏற்படுத்தும் விளிம்பில் இருந்தபோது அதனை கட்டுப்படுத்த
கடுமையான சர்வதேச சட்டங்கள் இல்லை. பெரிய ஏகாதிபத்தியங்களின் அதிகார வெறிக்கு
மட்டுமே நீதி கிடைப்பதாக இருந்தது. உலகம் முழுவதும் அமைதியை ஏற்படுத்த வேண்டிய
அமைப்புகள் செயலற்றதாக இருந்ததே இந்த பேரழிவிற்கு முக்கிய காரணமாக இருந்தது.
ஆஸ்திரியாவின் பேராயர் ஃபிரான்ஸ்
பெர்டினாண்டின் படுகொலை
பல நிகழ்வுகள் இப்போது உடனடி
யுத்தத்தை உச்சக்கட்டத்திற்குக் கொண்டு வந்திருந்த நேரத்தில், இந்த சம்பவம்தான்
ஐரோப்பாவின் பெரும்பகுதியை உடனடியாக ஒரு செயலில் போர் மண்டலமாக மாற்றியது.
செர்பியாவின் ஒரு பகுதியாக மாற போஸ்னியாவின் விருப்பம் தொடர்பாக ஆஸ்திரியா-ஹங்கேரி
மற்றும் செர்பியா இடையே மோதல் தீவிரமாக இருந்தது. ஜூன் 28, 1914 இல் ஆஸ்திரியாவைச்
சேர்ந்த பேராயர் ஃபிரான்ஸ் பெர்டினாண்ட் தனது மனைவியுடன் சரஜெவோவுக்கு பயணம்
மேற்கொண்டிருந்தார். அவர்கள் பிளாக் ஹேண்ட் என்ற செர்பிய பயங்கரவாதக் குழுவின்
தாக்குதலில் இருந்து தப்பித்தாலும், பின்னர் அவர்கள் அதே நாளில் ஒரு கவ்ரிலோ
பிரின்சிப் என்ற செர்பிய தேசியவாதியால் படுகொலை செய்யப்பட்டனர். பிரின்சிபும்
அவரது கூட்டாளிகளும் போஸ்னிய செர்பியர்கள் என்பதால், ஆஸ்திரியா-ஹங்கேரி
செர்பியாதான் படுகொலைக்கு சூத்திரதாரி என்று குற்றம் சாட்டியதுடன் உடனடியாக
செர்பியா மீது போரை அறிவித்தது. செர்பியாவுடன் கூட்டணியில் இருந்ததால், ரஷ்யா
விரைவில் தனது இராணுவத்தை செர்பிய பாதுகாப்பில் அணிதிரட்டியது, இதன் விளைவாக
ஜெர்மனி ரஷ்யாவுக்கு எதிரான போரை அறிவித்தது. ஏற்கனவே அதிகாரப் போட்டியில் இருந்த
இந்த நாடுகள் இந்த சிறுபொறியை பெரிய போராக மாற காரணமாக அமைந்தது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக