நான் இப்போது, சென்னையில் ஒரு நிறுவனத்தில்
புராஜெக்டில் இருக்கிறேன். அது ஒரு ஏற்றுமதி கம்பெனி என்றாலும் ஒரு பெரிய பணக்காரரின் கீழ் வருகிறது. ஆயில் நிறுவனத்திற்கு தேவையான உதிரி பாகங்களை தயார் செய்வது தான் எங்கள் வேலை எங்கள் கம்பெனிக்கு புதியதாய் ஒரு அரபு நிறுவனத்திடம் இருந்து ஒரு பெரிய ஆர்டர் வந்தது கூடவே ஒரு மின்னஞ்சலும் எங்கள் கம்பெனியை.மேற்பார்வை இடுவதற்காக அரபியில் இருந்து இரண்டு பேர் வருவதாகவும் அவர்களின் சந்தேகங்களை தீர்க்க வேண்டும் எனவும் குறிப்பிடப்பட்டு இருந்தது அதில் ஒருவன் பெயர்தான் அப்துல்லா.
அப்துல்லா, சென்ற வருடம்தான் இஞ்சினியரிங் முடித்துள்ளான். வயது
என்ன 23 இருக்கும். எனக்கு அவனுக்கும் கிட்டத்தட்ட 10 வயது வித்தியாசம். (‘’அப்படியென்றால்
உன்னோட வயது 13 தானா?’’ என்று கேட்கவேண்டாம்). ஆனால் பார்பதற்கு எனக்கு அண்ணன்
போல் இருப்பான். அவனுக்கு அரபி,ஹிந்தி மொழியைத் தவிற எதுவும் தெரியாது. எனக்கு அரபி,ஹிந்தியில்
எதுவுமே தெரியாது. என் பெயரையே நான் தமிழில்தான் சொல்லுவேன் என்றால்
பார்த்துக்கொள்ளுங்கள்.
என் மேனாஜர் என்னிடம் ‘’இன்று என்ன வேலை நடந்தது? நாளை என்ன
வேலை ஆரம்பம்? என்பதை அவனிடம் விளக்கவேண்டும்’’ என்றார்.
‘’விளங்கிடும்’’ என்றேன்.
‘’என்ன?’’ என்று திரும்பக் கேட்ட மேனஜரிடம், ‘’இல்ல,
விளங்குவது போல் விளக்கிவிடலாம்’’ என்று தலையை ஆட்டி ஆட்டிக் கூறினேன். சீமான் ‘’பச்சை
தமிழன்’’ என்றால், அப்துல்லா ‘’அடர் பச்சை இந்திரேபியான் (அவன் பூர்விகம் இந்தியா பின்னாளில் அவனது குடும்பம் அரபு தேசத்தில் குடியேறிவிட்டது எனவே தான் அவன் இந்திரேபியான்)’’. இஞ்சினியரிங்க் கூட அரபியில் தான்
படித்திருக்கிறான். ‘
அவனை சமாளிக்கும் வேலை என் தலையில் வந்தபின்பு, நான் செய்த
முதல் காரியம் ஹிந்தி மற்றும் அரபி டிரான்ஸிலேட்டர் டவுன்லோடு செய்ததுதான். ‘’ஆங்கிலம் தெரியாது,
இவனெல்லாம் என்ன படித்திருப்பான்’’ என்று எதிலும் அவனை அலட்சியம் செய்த என் போன்றவர்களுக்கு
செருப்பால் அடித்தது போல் ஒரு சம்பவம் நடந்தது. மேனேஜரின் ரூமில் சில மாற்றங்கள்
செய்யும்படி கிளைண்ட் சொன்னார்கள். நாங்களும் காண்டிராக்டரிடம் சொல்லி அதை
முடிக்கச் சொன்னோம்.
ஆனால் அப்துல்லா, ‘’இதை இப்படி செய்தால் இங்கிருக்கும்
மொத்த எடையும் இந்த பகுதிக்கு வரும், அங்கு ஒரு கதவு வேறு இருப்பதால் அதனால் அந்த
எடையை எடுத்துக்கொள்ள முடியாது.....................’’ என படம் வரைந்து பாகங்கள்
குறிக்க ஆரம்பித்துவிட்டான். அவன் அரபு கலந்த ஹிந்தியில் சொன்னாலும், எனக்கு அவன் வரைந்த
படத்தைப் பார்த்து புரிந்துகொண்டேன். எல்லோரும் ஆடிப் போய்விட்டோம். அன்னைக்கு
அவன் அதை தடுத்திருக்கவில்லை என்றால், இன்று நான் மோடிக்கு ‘’ சிறையிலிருந்து
உயிரைக் காக்குமாறு’’ மனு அனுப்பிக்கொண்டிருந்திருப்பேன்.
மொழிக்கும் அறிவிற்கும் சம்பந்தமில்லை என்று படித்திருந்தாலும்,
நேரில் உணர்ந்த தருணம் அது. அஞ்சு வருசம் அரியர் வைத்து எழுதும் சப்ஜெக்டை எல்லாம்
‘’இதெல்லாம் உங்க ஊருலதாண்ட பஸ்ஸு, துபாய்ல இதுக்கு பேரு குப்ப லாரி’’ன்னு வடிவேல் சொன்ன டயலாக் தான் இதுக்கும் அவன் ஆவரேஜ் ஸ்டூடண்டாம். சீமான்னு நெனச்சவன் சர்.சி.வி.ராமனா
தெரிஞ்சான்.
அப்துல்லாவுக்கு தமிழ் கற்றுக்கொள்ள பயங்கரமான ஆர்வம். ‘’நான்
உனக்கு அரபி மற்றும் ஹிந்தி கத்துத் தாரேன், நீ எனக்கு தமிழ் கத்து கொடு’’ன்னு சொன்னான். ‘’அதுக்கு
முதல்ல உனக்கு இங்கிலீஷ் தெரிஞ்சுருக்கனுமே’’ன்னு உங்களுக்கு தோணுனதுமாதிரி
எனக்கும் தோனுச்சு. ‘’நான் பேசுவதுதான் இங்கிலீஷ்னு நெனக்கிறவன் ஆசையில ஏன்
மண்ணள்ளிப் போடனும்’’னு விட்டுட்டேன். அவன் என்னிடம் தமிழில் பேசுவான், நான்
அவனிடம் அரபு மற்றும் ஹிந்தியில் பேச வேண்டும் என்பதுதான் டீல்.
ஒருமாதிரியான வேற்றுமொழிப் படங்களைத்தான் சப் டைட்டில்
இல்லாமல் பார்ப்பேன். சப் டைட்டில் இல்லாமல் அரபு மற்றும் ஹிந்தியை கற்றுக்கொள்வது எனக்கு பெரிய
கஷ்டமாக இருந்தது. ஆனால் அப்துல்லாவிற்கு அப்படி இல்லை. பய பயங்கர ஸ்மார்ட். அதிக
முன்னேற்றம். நம்மா நாக்கு இன்னும் ‘’மேரா நாம்’’ ரேஞ்சிலேயே
நிக்குது.
அவனிடம் நிறைய பேசும்படி ஆனது. கிளைண்ட் கூட இருப்பதினால்,
மேனஜரும் ஒர்க் விசயமாக விவாதிப்பதாக நினைத்துக்கொள்வார். ஆனால் மியா கலீபா கலைச்
சேவையைப் பற்றித்தான் பேசிக்கொண்டிருப்போம். பேசிய பின்புதான் தெரிந்தது, இன்னும் அப்துல்லா அந்த விசயங்களில் அப்டேட்
ஆகவில்லையென்று. லுசி சென், ஷாசா க்ரெய், சன்னி லியோன்....பற்றி சொல்லி சில வெப்
ஐடிகளையும் கொடுத்திருக்கிறேன்.
செல்லப் பெயராக அவனுக்கு நாங்கள் வைத்திருப்பது ‘’அதிர்ச்சி
அப்துல்லா’’. எதெர்கெடுத்தாலும் அதிர்ச்சியாகி, கண்களை விரித்து ‘’வல்லா...’’என்பான்.
எங்கள் கல்லூரியில் பெண்களும் படிப்பார்கள் என்றபோது ‘’வல்லா..’’ என்று
அதிர்ந்தான் பொருத்துக்கொண்டேன். ‘’வல்லா...உங்க அப்பாவிற்கு ஒரு மனைவிதானா’’
என்று அதிர்ந்தான் பொங்கிவிட்டேன்.
அப்துல்லாவின் அப்பாவிற்கு மூன்று மனைவிகள், சவுதி,
அபுதாபி, பஹ்ரைன் என ஒவ்வொரு நாட்டிலும் ஒன்று. நான்காவது என்று கேள்விப்பட்டால்
மவுத்தாகிவிடுவாய் என்று அவன் அம்மா எச்சரித்ததால் அடங்கியிருப்பதாக
சிரித்துக்கொண்டே சொன்னான். எனக்கு அவன் சிரிப்பைப் பார்த்து ஆச்சிரியமாக
இருந்தது. ‘’எப்படி உன்னால் இதை ஈஸியாக எடுத்துக்கொள்ள முடிகிறது?’’ என்று
கேட்டால், ‘’அது அவர் வாழ்க்கை, அவர் வாழ்கிறார், எந்த விதத்திலும் எங்களுக்கு
குறைவைக்கவில்லை. ஒரு வேளை என் அம்மாவிற்கு வருத்தம் இருக்கலாம், ஆனாலும் அவள்
சம்மதத்துடன்தான் மற்ற திருமணங்களும் நடந்தது’’ என்றான்.
அவன் அப்பா பெரிய பிசினஸ் மேன், கொஞ்சம் பணமுள்ள ஆளும் கூட,
அதனால் மூன்று மனைவிகள், அவர்களின் குழந்தைகளை எந்த குறையின்றி
கவனித்துக்கொள்கிறார். அப்பாவிடம் பணம் இருக்கிறது என்பதற்காக இங்கு யாரும்,
அப்பாவை நம்பி இருப்பதில்லையாம். அவனவன் சம்பாத்தியத்தில்தான் அவனவன் கல்யாணம்
செய்துகொள்ளவேண்டுமாம். நம் நாட்டின் முறைக்கு நேர் எதிர் இங்குள்ள கல்யாண
சம்பர்தாயம். எல்லா செலவும் மாப்பிள்ளயோடது. தனி வீடு, மணமகளுக்கான நகை, கல்யாண
செலவு.... என அனைத்தும். கல்யானத்திற்கே பெரிய தொகை தேவைப்படும் என்பதற்காகவே நான் வேலைக்கு வந்ததாகக் கூறினான் அப்துல்லா.
அடிக்கடி நம்பிக்கை இன்றி ‘’ஒரே கிளாஸ்?, கேள்ஸ்ஸும்
இருப்பாங்களா?’’ என்று கேட்டு அதிர்ந்தவனுக்கு என்னுடய கிளாஸ் குரூப் போட்டோவைக்
காட்டினேன். அதிலிருக்கும் அனைவரையும் பார்த்தபின்பு ‘’இதுக்கு பேசாம நீ
சவுதியிலேயே வந்து படிச்சிருக்கலாம்’’னு சொன்னான். ‘’உனக்கு எத்தனை தம்பி தங்கை’’
என்று கேட்டேன். இரண்டு மூன்று தடவைக்கு மேல் விரல்களை மடித்து மடித்து
எண்ணிக்கொண்டிருந்தான்.
மேலும் இதுபோன்ற எங்களின் பல்வேறு பதிவுகளை உடனுக்குடன் உங்கள் மின்னஞ்சலில் பெற SUBSCRIBE செய்து கொள்ளுங்கள்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக