உலகம் தோன்றிய காலம் முதல் இன்றுவரை மாறாத, மாற்ற முடியாத ஒரு விஷயம் என்னவெனில் அது உயிர்களின் மரணம்தான். மரணத்தை தவிர்ப்பது என்பது எவராலும் முடியாத காரியமாகும். நேசிப்பவரின் மரணத்தின் செய்தி ஒவ்வொரு நபரையும் வித்தியாசமாகத் தாக்கும். மரணத்திற்கு பிறகு அவர் சார்ந்தவர்களின் வாழ்க்கை பல மாற்றங்களை சந்திக்கும்.

கலாச்சாரங்கள் என்பது வாழும் போது மட்டும் ஒவ்வொரு பகுதிக்கு ஏற்ப மாறுவதில்லை, இறந்ததற்கு பிறகும் கூட பல மாறுபடும். மரணத்திற்குப் பிறகான பின்விளைவுகள், உலகெங்கிலும் தனித்துவமான வடிவங்களைக் கொண்டுள்ளன. ஏனெனில் கலாச்சாரங்கள் வாழ்க்கையை கொண்டாடுகின்றன, மேலும் தனிநபர்களின் மரணத்தை அவர்களின் கலாச்சாரங்கள் தனித்துவமான வழிகளில் மதிக்கின்றன. இந்த பதிவில் உலகெங்கிலும் இறந்தவர்களை அடக்கம் செய்யும் வித்தியாசமான முறைகள் என்னவென்று பார்க்கலாம்.

ஸ்கை அடக்கம்

தங்களது அன்புக்குரியவர்களின் ஆத்மாக்களை சொர்க்கத்தை நோக்கி அனுப்புவதன் மதிப்பை நம்பும் புத்த மதத்தினரிடம் திபெத்தில் ஸ்கை அடக்கம் பொதுவானது. இந்த சடங்கில் பறவைகள் அல்லது பிற விலங்குகள் விழுங்குவதற்காக உடல்கள் வெளியில் விடப்படுகின்றன, பெரும்பாலும் துண்டுகளாக வெட்டப்படுகின்றன. உயிர் இல்லாத உடலை அகற்றவும், ஆன்மாவை வெளியேற அனுமதிக்கும் இரட்டை நோக்கத்திற்கு இது உதவுகிறது, அதே நேரத்தில் வாழ்க்கை வட்டத்தைத் உணர்த்த விலங்குகளுக்கு வாழ்வாதாரத்தை அளிக்கிறது.

ஃபமதிஹானா

"இறந்தவர்களுடன் நடனம்" என்பது ஃபமதிஹானாவின் மடகாஸ்கரில் அடக்கம் செய்யப்பட்ட பாரம்பரியத்தை சிறப்பாக விவரிக்கிறது. மலகாஸி மக்கள் இறந்தவர்கள் கல்லறைகளை திறந்து மீண்டும் புதிய ஆடைகளுடன் புதைப்பார்கள். ஒவ்வொரு முறை கல்லறையை திறந்து மீண்டும் புதைக்கும்போது பிணத்துடன் மக்கள் நடனமாடுகிறார்கள். இந்த சடங்கு - "எலும்புகளைத் திருப்புதல்" என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது - இது சிதைவை விரைவுபடுத்துவதற்கும் இறந்தவர்களின் ஆவியை மரணத்திற்குப் பிந்தைய வாழ்க்கையை நோக்கித் தள்ளுவதற்கும் செய்யப்படுகிறது.

நீர் அடக்கம்

பல கலாச்சாரங்கள், குறிப்பாக நோர்டிக் நாடுகளில், இறந்தவர்களைத் அடக்கம் செய்யும் சடங்குகள் தண்ணீரை சார்ந்துள்ளன, தண்ணீரை எதிர்கொள்ளும் குன்றின் மீது சவப்பெட்டிகளை இடுவதிலிருந்து, தண்ணீரை ஒரு புதைகுழியாகப் பயன்படுத்துவது வரை பல சடங்குகள் உள்ளது. சில உடல்கள் "மரணக் கப்பல்களில்" வைக்கப்படுகின்றன, அவை ஒரு ஆற்றின் குறுக்கே அல்லது கடலுக்குள் அனுப்பப்படுகின்றன, உடல்களை தெய்வங்களுக்கோ அல்லது அப்பகுதி மக்களால் மிகவும் மதிக்கப்படும் இடங்களுக்கோ கொடுக்கின்றன.

அணிவகுப்பு

இறந்தவரின் வாழ்க்கையை கொண்டாடுவது பல வடிவங்களில் இருக்கலாம். இந்தியாவின் வாரணாசியில் இருந்து வந்த ஒரு பாரம்பரியம், இறந்தவர்களை வீதிகளில் அணிவகுத்துச் செல்வது, இறந்தவர்களின் நற்பண்புகளை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டும் வண்ணங்கள் உடைய உடல்கள் (தூய்மைக்கு சிவப்பு அல்லது அறிவுக்கு மஞ்சள்). ஆன்மாக்களை இரட்சிப்பை அடைய ஊக்குவிக்கும் முயற்சியா மறுபிறவி சுழற்சியை முடிவுக்குக் கொண்டு, உடல்கள் கங்கை ஆற்றில் இருந்து தண்ணீரில் தெளிக்கப்பட்டு, பின்னர் நகரத்தின் முக்கிய தகன மைதானத்தில் தகனம் செய்யப்படுகின்றன.

அமைதி கோபுரம்

ஒரு ஜோராஸ்ட்ரிய மரபுக்கு அதன் பண்டைய அடக்க சடங்கை உயிரோடு வைத்திருக்க கழுகுகள் தேவை. இந்த மரபில் ஒரு இறந்த உடல் தரையையும் நெருப்பையும் சேர்த்துத் தொடும் அனைத்தையும் தீட்டுப்படுத்துவதாக நம்பப்படுகிறது, இதனால் கழுகுகள் விழுங்குவதற்காக ஒரு சடலத்தை வானத்திற்கு உயர்த்துவது வரலாற்றுரீதியாக இருந்த ஒரே வழியாகும். கருவிகள் பின்னர் அழிக்கப்படுவதற்கு முன்பு உடலை சுத்தம் செய்ய காளையின் சிறுநீர் பயன்படுத்தப்படுகிறது. சடலம் பின்னர் ஒரு அமைதியான கோபுரத்தின் மேல் கழுகுகள் உண்பதற்காக வைக்கப்படுகிறது.

மரண மணிகள்

உலகெங்கிலும் உள்ள எண்ணற்ற அடக்க மரபுகள் இருக்கும்போது ன் கொரியர்கள் இறந்தவரின் அஸ்தியை மணிகளாக மாற்றுவதன் மூலம் அதை ஒரு படி மேலே கொண்டு சென்றுள்ளனர். இந்த மணிகள் அவர்களுக்கு ஒரு பிரகாசத்தைக் கொண்டிருக்கின்றன, மேலும் அவை இளஞ்சிவப்பு அல்லது கருப்பு முதல் டர்க்கைஸ் வரை வண்ணங்களில் வருகின்றன. இந்த மணிகள் வீட்டின் அலங்காரத்திற்கு பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இந்த முறை தகனம் செய்வதிலும் இறந்தவர்களை அடக்கம் செய்வதற்கான ஒரே யதார்த்தமான தேர்வாகி வருகிறது, இந்த செயல்முறையிலிருந்து அழகாக ஏதாவது ஒன்றைப் பெறுவது அன்புக்குரியவர்கள் எப்போதும் உடனிருக்கும் உணர்வை ஏற்படுத்துகிறது.

பிலிப்பினோ மரபுகள்

வித்தியாசமான அடக்கமுறைகள் இருக்கும்போது பிலிப்பைன்ஸில் ஏராளமான வித்தியாசமான சடங்குகள் உள்ளது. டிங்குவியன் மக்கள் இறந்தவர்களை வித்தியாசமான உடைகளை அணிவித்து நாற்காலியில் அமர வைத்து உதடுகளில் எரிந்த சிகரெட்டை வைப்பார்கள். இறுதிச் சடங்குகளில் கலந்துகொள்ளும் குழந்தைகளை செபுவானோ மக்கள் சிவப்பு நிறத்தில் ஆடை அணிந்துகொண்டு, அவர்கள் பேய்களைப் பார்க்கும் வாய்ப்பைக் குறைக்கிறார்கள். சாகடா பிராந்தியத்தில் குன்றிலிருந்து தொங்கவிடப்பட்ட சவப்பெட்டிகள் இடம்பெற்றுள்ளன, இறந்தவர்களின் ஆத்மாக்களை சொர்க்கத்திற்கு நெருக்கமாகக் கொண்டுவருகின்றன, அதே நேரத்தில் கேவைட்டில் உள்ளவர்கள் பெரும்பாலும் இறந்தவரை செங்குத்தாக மரத்திற்கு முன் நபர் தேர்ந்தெடுத்த ஒரு வெற்று மரத்தில் அடைக்கிறார்கள். பிலிப்பைன்ஸில் உள்ள பிராந்தியங்களின் பன்முகத்தன்மை பிலிப்பைன்ஸ் அடக்கம் சடங்குகளின் பன்முகத்தன்மைக்கு வழிவகுத்தது.

இது போன்ற பல்வேறு செய்திகள், கதைகள் ,பொழுதுபோக்கு துணுக்குகள்,மின்னணு புத்தகங்கள் போன்றவற்றை பெற எங்கள் டெலிகிராம் சேனல்-லில் இணைந்து கொள்ளவும்